به گزارش نبض بورس، شرکت فولاد آلیاژی ایران، بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد آلیاژی کشور در یزد، با وجود افتتاح پروژه‌های طولانی‌مدت، همچنان با چالش‌های سودآوری مواجه است.
این شرکت به دلیل نزدیکی به تأمین‌کنندگان آهن اسفنجی و سایر مواد اولیه، مشکلی در تأمین خوراک ندارد. با این حال، مشکل اصلی نه در مواد اولیه بلکه در بازدهی پروژه‌های توسعه‌ای است.
کارخانه یزد یک (فولادسازی ۲) پس از ۱۰ سال تأخیر در سال ۱۴۰۲ وارد مدار شد.
در سال ۱۴۰۲ تولید شرکت تغییری نداشت و در ۱۴۰۳ نیز افزایش تولید این پروژه ناچیز بود.
برخلاف وعده‌های گذشته برای نصب واحدهای VD و VOD جهت تولید فولادهای آلیاژی خاص، تاکنون هیچ شفاف‌سازی از سوی شرکت ارائه نشده است.
حتی بخشی از صادرات این خط با زیان انجام شده است.
مطالبه اصلی سهامداران:
۱. توضیح شفاف درباره سرنوشت واحدهای VD و VOD
۲. ارائه برنامه روشن برای تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر
با وجود راه‌اندازی یزد یک، سود شرکت در سال ۱۴۰۳ نسبت به سال ۱۴۰۲ کاهش ۵۰ درصدی داشته است.
برآورد هزینه: ۱۰ میلیون دلار ارزی + ۳۴۰۰ میلیارد تومان ریالی
پیشرفت پروژه تا پایان ۱۴۰۳: ۵۷٪
زمان بهره‌برداری اعلامی: شهریور ۱۴۰۴ | با توجه به سابقه تأخیر و مشکلات اجرایی، تحقق این وعده با تردید جدی همراه است.
بازدهی نماد در یک سال گذشته: منفی ۴۶٪
بازدهی شاخص کل در همین مدت: مثبت ۲۳٪
مدیرعامل جدید، مصطفی پور، جایگزین کمال‌زاده شده است. مشکلات فعلی عمدتاً میراث مدیریت پیشین است. با این حال، سابقه آقای مصطفی پور در پروژه‌های غدیر نی‌ریز چندان موفق نبوده و باید دید در پایان سال چه عملکردی از خود نشان خواهد داد.
